1. «لیکنای ایوب، سخنان مرا استماع نما. و به تمامی کلام من گوش بگیر.
2. اینک الان دهان خود را گشودم، و زبانم در کامم متکلم شد.
3. کلام من موافق راستی قلبم خواهدبود. و لبهایم به معرفت خالص تنطق خواهدنمود.
4. روح خدا مرا آفریده، و نفخه قادرمطلق مرا زنده ساخته است.
5. اگر میتوانی مرا جواب ده، و پیش روی من، کلام را ترتیب داده بایست.
6. اینک من مثل تو از خدا هستم. و من نیز از گل سرشته شدهام.
7. اینک هیبت من تو را نخواهدترسانید، و وقار من بر تو سنگین نخواهد شد.
8. «یقین در گوش من سخن گفتی و آواز کلام تو را شنیدم
9. که گفتی من زکی و بیتقصیر هستم. من پاک هستم و در من گناهی نیست.
10. اینک او علتها برمن میجوید. و مرا دشمن خودمی شمارد.
11. پایهایم را در کنده میگذارد و همه راههایم را مراقبت مینماید.
12. هان در این امر توصادق نیستی. من تو را جواب میدهم، زیرا خدااز انسان بزرگتر است.
13. چرا با او معارضه مینمایی، از این جهت که از همه اعمال خوداطلاع نمی دهد؟
14. زیرا خدا یک دفعه تکلم میکند، بلکه دو دفعه و انسان ملاحظه نمی نماید.