17. دندانهای آسیای شریر را میشکستم و شکار را ازدندانهایش میربودم.
18. «و میگفتم، در آشیانه خود جان خواهم سپرد و ایام خویش را مثل عنقا طویل خواهم ساخت.
19. ریشه من به سوی آبها کشیده خواهدگشت، و شبنم بر شاخه هایم ساکن خواهد شد.
20. جلال من در من تازه خواهد شد، و کمانم دردستم نو خواهد ماند.
21. مرا میشنیدند و انتظارمی کشیدند، و برای مشورت من ساکت میماندند.
22. بعد از کلام من دیگر سخن نمی گفتند و قول من بر ایشان فرو میچکید.