3. مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص مینمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت.
4. کانی دور از ساکنان زمین میکنند، از راه گذریان فراموش میشوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرک میگردند.
5. از زمین نان بیرون میآید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون میشود.
6. سنگهایش مکان یاقوت کبود است. وشمشهای طلا دارد.
7. آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی داند، و چشم شاهین آن را ندیده است،