1. «روح من تلف شده، و روزهایم تمام گردیده، و قبر برای من حاضر است.
2. به درستی که استهزاکنندگان نزد منند، و چشم من در منازعت ایشان دائم میماند.
3. الان گرو بده و به جهت من نزد خود ضامن باش. والا کیست که به من دست دهد؟
4. چونکه دل ایشان را از حکمت منع کردهای، بنابراین ایشان را بلند نخواهی ساخت.
5. کسیکه دوستان خود را به تاراج تسلیم کند، چشمان فرزندانش تار خواهد شد.
6. مرا نزدامتها مثل ساخته است، و مثل کسیکه بر رویش آب دهان اندازند شدهام.