9. کیست که از جمیع این چیزها نمی فهمد که دست خداوند آنها را بهجا آورده است،
10. که جان جمیع زندگان در دست وی است، و روح جمیع افراد بشر؟
11. آیا گوش سخنان رانمی آزماید، چنانکه کام خوراک خود رامی چشد؟
12. نزد پیران حکمت است، و عمردراز فطانت میباشد.
13. لیکن حکمت و کبریایی نزد وی است. مشورت و فطانت از آن او است.
14. اینک او منهدم میسازد و نمی توان بنا نمود. انسان را میبندد و نمی توان گشود.
15. اینک آبهارا باز میدارد و خشک میشود، و آنها را رهامی کند و زمین را واژگون میسازد.
16. قوت ووجود نزد وی است. فریبنده و فریب خورده از آن او است.
17. مشیران را غارت زده میرباید، وحاکمان را احمق میگرداند.
18. بند پادشاهان را می گشاید و در کمر ایشان کمربند میبندد.
19. کاهنان را غارت زده میرباید، و زورآوران راسرنگون میسازد.
20. بلاغت معتمدین را نابودمی گرداند، و فهم پیران را برمی دارد.
21. اهانت رابر نجیبان میریزد و کمربند مقتدران را سست میگرداند.
22. چیزهای عمیق را از تاریکی منکشف میسازد، و سایه موت را به روشنایی بیرون میآورد.
23. امتها را ترقی میدهد و آنهارا هلاک میسازد، امتها را وسعت میدهد وآنها را جلای وطن میفرماید.
24. عقل روسای قوم های زمین را میرباید، و ایشان را در بیابان آواره میگرداند، جایی که راه نیست.
25. درتاریکی کورانه راه میروند و نور نیست. و ایشان را مثل مستان افتان و خیزان میگرداند.