7. دهانم به راستی تنطق میکند و لبهایم شرارت را مکروه میدارد.
8. همه سخنان دهانم برحق است و درآنها هیچچیز کج یا معوج نیست.
9. تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.
10. تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.
11. زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.
12. من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافتهام.
13. ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه میدارم.
14. مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.
15. به من پادشاهان سلطنت میکنند، و داوران به عدالت فتوا میدهند.
16. به من سروران حکمرانی مینمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.
17. من دوست میدارم آنانی را که مرا دوست میدارند. وهرکه مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.