1. ای پسرم، اگر برای همسایه خود ضامن شده، و به جهت شخص بیگانه دست داده باشی،
2. و از سخنان دهان خود در دام افتاده، و ازسخنان دهانت گرفتار شده باشی،
3. پسای پسرمن، این را بکن و خویشتن را رهایی ده چونکه بهدست همسایه ات افتادهای. برو و خویشتن رافروتن ساز و از همسایه خود التماس نما.
4. خواب را به چشمان خود راه مده، و نه پینکی رابه مژگان خویش.
5. مثل آهو خویشتن را از کمندو مانند گنجشک از دست صیاد خلاص کن.
6. ای شخص کاهل نزد مورچه برو، و درراههای او تامل کن و حکمت را بیاموز،
7. که وی را پیشوایی نیست و نه سرور و نه حاکمی.
8. اماخوراک خود را تابستان مهیا میسازد و آذوقه خویش را در موسم حصاد جمع میکند.