1. ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر،
2. تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد.
3. زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است.
4. لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم.