1. کسیکه بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می کند، ناگهان منکسر خواهد شد وعلاجی نخواهد بود.
2. چون عادلان افزوده گردند قوم شادی میکنند، اما چون شریران تسلط یابند مردم ناله مینمایند.
3. کسیکه حکمت را دوست دارد پدر خویش را مسرور میسازد، اما کسیکه با فاحشه هامعاشرت کند اموال را تلف مینماید.
4. پادشاه ولایت را به انصاف پایدار میکند، امامرد رشوه خوار آن را ویران میسازد.
5. شخصی که همسایه خود را چاپلوسی میکند دام برای پایهایش میگستراند.
6. در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنم و شادی خواهد نمود.
7. مرد عادل دعوی فقیر را درک میکند، اماشریر برای دانستن آن فهم ندارد.
8. استهزاکنندگان شهر را به آشوب میآورند، اما حکیمان خشم را فرومی نشانند.