1. فقیری که در کاملیت خود سالک است، از دروغگویی که احمق باشد بهتر است.
2. دلی نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هرکه به پایهای خویش میشتابد گناه میکند.
3. حماقت انسان، راه او را کج میسازد، و دلش از خداوند خشمناک میشود.
4. توانگری دوستان بسیار پیدا میکند، اما فقیراز دوستان خود جدا میشود.
5. شاهد دروغگو بیسزا نخواهد ماند، و کسیکه به دروغ تنطق کند رهایی نخواهد یافت.