1. جواب نرم خشم را برمی گرداند، اماسخن تلخ غیظ را به هیجان میآورد.
2. زبان حکیمان علم را زینت میبخشد، امادهان احمقان به حماقت تنطق مینماید.
3. چشمان خداوند در همه جاست، و بر بدان ونیکان مینگرد.
4. زبان ملایم، درخت حیاتاست و کجی آن، شکستگی روح است.
5. احمق تادیب پدر خود را خوار میشمارد، اما هرکه تنبیه را نگاه دارد زیرک میباشد.
6. در خانه مرد عادل گنج عظیم است، امامحصول شریران، کدورت است.
7. لبهای حکیمان معرفت را منتشر میسازد، اما دل احمقان، مستحکم نیست.
8. قربانی شریران نزد خداوند مکروه است، امادعای راستان پسندیده اوست.