16. مرد حکیم میترسد و از بدی اجتناب مینماید، اما احمق از غرور خود ایمن میباشد.
17. مرد کج خلق، احمقانه رفتار مینماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند.
18. نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود.
19. بدکاران در حضور نیکان خم میشوند، وشریران نزد دروازه های عادلان میایستند.
20. همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند.
21. هرکه همسایه خود را حقیر شمارد گناه میورزد، اما خوشابحال کسیکه بر فقیران ترحم نماید.
22. آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو مینمایند، رحمت و راستی خواهد بود.
23. از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض میانجامد.
24. تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است.
25. شاهد امین جانها را نجات میبخشد، اما هرکه به دروغ تنطق میکند فریب محض است.
26. در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود.
27. ترس خداوند چشمه حیاتاست، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند.
28. جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است.
29. کسیکه دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود میبرد.
30. دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است.
31. هرکه بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر میشمارد، و هرکه بر مسکین ترحم کند اورا تمجید مینماید.
32. شریر از شرارت خود به زیر افکنده میشود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد.
33. حکمت در دل مرد فهیم ساکن میشود، امادر اندرون جاهلان آشکار میگردد.
34. عدالت قوم را رفیع میگرداند، اما گناه برای قوم، عار است.