10. مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است.
11. کسیکه زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هرکه اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است.
12. مرد شریر به شکار بدکاران طمع میورزد، اما ریشه عادلان میوه میآورد.
13. در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون میآید.
14. انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.
15. راه احمق در نظر خودش راست است، اماهرکه نصیحت را بشنود حکیم است.
16. غضب احمق فور آشکار میشود، اماخردمند خجالت را میپوشاند.
17. هرکه به راستی تنطق نماید عدالت را ظاهرمی کند، و شاهد دروغ، فریب را.