ارمیا 1:4-9 Old Persian Version (OPV)

4. پس کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

5. «قبل از آنکه تو را در شکم صورت بندم تو راشناختم و قبل از بیرون آمدنت از رحم تو راتقدیس نمودم و تو را نبی امتها قرار دادم.»

6. پس گفتم: «آهای خداوند یهوه اینک من تکلم کردن را نمی دانم چونکه طفل هستم.»

7. اماخداوند مرا گفت: «مگو من طفل هستم، زیرا هرجایی که تو را بفرستم خواهی رفت و بهرچه تورا امر فرمایم تکلم خواهی نمود.

8. از ایشان مترس زیرا خداوند میگوید: من با تو هستم و تورا رهایی خواهم داد.»

9. آنگاه خداوند دست خود را دراز کرده، دهان مرا لمس کرد و خداوندبه من گفت: «اینک کلام خود را در دهان تو نهادم.

ارمیا 1