5. Orduan, adierazi behar zituen hitzak jarri zizkion Jaunak ahoan Balaami eta Balakengana itzultzeko agindu.
6. Itzuli zen Balaam Balakengana eta erre-oparien ondoan aurkitu zuen moabdar buruzagi guztiekin.
7. Orduan, bertso hauek abestu zituen Balaamek:«Mesopotamiatik etorrarazi nau Balakek,ekialdeko mendietatikMoabeko erregeak:“Zatoz, madarika ezazu Israel,gaitzetsi Jakoben herria!”
8. Baina nola madarikatuJainkoak madarikatu ez duena?Nola gaitzetsiJaunak gaitzetsi ez duena?
9. Harkaitz garai hauetatik ikusten dut,muino gainetik begi-bistan dut:horra hor, aparte bizi den herria,besteekin nahastu gabea!
10. Hautsa bezainbat dira:nork zenbatuJakoben ondorengoak?Nork jakinisraeldar multzoaren kopurua?Gizon zintzo horien heriotza,horiena bezalako azkena,opa diot neure buruari».
11. Orduan, Balakek esan zion Balaami:—Baina, zer egin didazu? Etsaiak madarikatzeko ekarri, eta zuk bedeinkazioz bete?
12. Balaamek erantzun:—Jaunak adierazitakoa behar dut esan.
13. Balakek, orduan:—Zatoz nirekin beste leku batera, handik herri osoa ikusiko baituzu. Izan ere, hemendik ez dezakezu israeldar kanpalekuaren ertz bat besterik ikus. Handik madarikatuko duzu.
14. Pisga mendi-gailurreko begiraleku batera eraman zuen. Han ere zazpi aldare eraiki eta bakoitzean zekor eta ahari bana eskaini zituen.
15. Balaamek esan zion Balaki: «Zaude hor erre-oparien ondoan, ni Jaunarekin egotera noan bitartean».