14. Hori ikustean, Jesus haserretu egin zen eta esan zien: «Utzi haurrei niregana etortzen, ez galarazi, horrelakoek baitute Jainkoa errege.
15. Benetan diotsuet: Jainkoaren erreinua haur batek bezala onartzen ez duena ez da inola ere bertan sartuko».
16. Eta haurtxoak magalean hartu eta bedeinkatu egiten zituen, eskuak ezarriz.
17. Bidean abiatzera zihoala, gizon bat etorri zitzaion lasterka eta, aurrean belaunikaturik, galdetu zion:—Maisu ona, zer egin behar dut betiko bizia ondaretzat jasotzeko?
18. Jesusek erantzun zion:—Zergatik esaten didazu ona? Inor ez da ona Jainkoa besterik.
19. Badakizkizu aginduak: Ez hil inor, ez egin adulteriorik, ez ostu, ez egin gezurrezko testigantzarik, ez egin kalterik, ohoratu aita-amak.
20. Hark, orduan:—Maisu, gazte-gaztetandik bete izan dut hori guztia.
21. Jesus maitasunez begira jarri zitzaion eta esan zion:—Gauza bat falta zaizu bakarrik: zoaz, saldu daukazun guztia eta eman behartsuei, zeure aberastasuna zeruan izan dezazun; gero, zatoz eta jarraitu niri.
22. Hitz hauek entzutean, ilun jarri zen gizona eta atsekabez joan, ondasun handien jabe baitzen.
23. Inguruan begiratuz, Jesusek esan zien bere ikasleei:—Bai nekez sartuko direla aberatsak Jainkoaren erreinuan!
24. Harriturik utzi zituen ikasleak esaldi honek. Baina Jesusek, berriro ere:—Ene semeok, zaila da benetan Jainkoaren erreinuan sartzea.
25. Orratzaren begitik gamelua igarotzea errazago, aberatsa Jainkoaren erreinuan sartzea baino.
26. Ikasleek, gero eta nahasiago, honela zioten beren artean:—Nor salba daiteke, orduan?
27. Jesusek begira-begira jarri eta esan zien:—Gizakientzat bai ezinezko, baina Jainkoarentzat ez, dena baitezake Jainkoak.
28. Orduan, Pedrok esan zion Jesusi:—Hara, guk dena utzi dugu zuri jarraitzeko.
29. Jesusek erantzun:—Benetan diotsuet: Niregatik eta berri onagatik etxea, senideak, ama, aita, seme-alabak eta lurrak uzten dituenak,