30. Gero, Jehu Izreelera joan zen. Hau jakitean, Jezabel leihora atera zen, begiak margotu eta burua apaindurik.
31. Jehu hiriko atetik sartzean, Jezabelek esan zuen:—Ongi al zara, Zimri zeure jaunaren hiltzaile hori?
32. Jehuk gora, leihora, begiratu eta esan zuen:—Nor dut neure aldeko?Bizpahiru zerbitzari atera ziren orduan leihora eta Jehuri begira jarri.
33. Honek esan zien:—Bota hori behera!Eta bota egin zuten; haren odol-zipriztinak hormaraino eta zaldietaraino zabaldu ziren, eta Jehuk bere zaldien hankazpian erabili zuen.
34. Gero, Jehuk, jauregian sarturik, jan eta edan ondoren, agindu zuen:- Zoazte eta emaiozue lur emakume madarikatu horri, errege-alaba denez gero.
35. Lur ematera joan zirenean, ordea, ez zuten haren burezurra, oinak eta eskuak baizik aurkitu.
36. Itzuli eta Jehuri jakinarazi ziotenean, esan zuen honek:—Horrela bete da Jaunak bere zerbitzari Elias tixbitarraren bidez esan zuena: zakurrek irentsiko zutela Izreelgo landan Jezabelen haragia,
37. eta haren gorpua simaur bihurtuko zela alorrean, Izreelgo landan; inork ere ezin izango zuela «Hau Jezabel da» esan.