37. οτι ουκ αδυνατησει παρα τω θεω παν ρημα
38. ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος
39. αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα
40. και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ
41. και εγενετο ως ηκουσεν η ελισαβετ τον ασπασμον της μαριας εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελισαβετ
42. και ανεφωνησεν φωνη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου
43. και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς με
44. ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια μου
45. και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου
46. και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον
47. και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου
48. οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι
49. οτι εποιησεν μοι μεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου
50. και το ελεος αυτου εις γενεας γενεων τοις φοβουμενοις αυτον
51. εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων