10. σὰν λυπημένοι καὶ ὅμως πάντοτε χαρούμενοι, σὰν πτωχοὶ καὶ ὅμως κάνοντες πολλοὺς πλουσίους, σὰν νὰ μὴ ἔχωμεν τίποτε καὶ ὅμως κατέχομεν τὰ πάντα.
11. Σᾶς μιλᾶμε ἐλεύθερα, ὦ Κορίνθιοι, σᾶς ἀνοίξαμε τὴν καρδιά μας.
12. Δὲν ὑπάρχουν περιορισμοὶ ἐκ μέρους μας· ὁ περιορισμὸς εἶναι εἰς τὰ δικά σας αἰσθήματα.
13. Ἀνταποδώσατε τὰ ἴδια, ἀνοῖξτε καὶ σεῖς τὴν καρδιά σας — μιλῶ σὰν σὲ παιδιά μου.
14. Νὰ μὴ συνδέεσθε μὲ τοὺς ἀπίστους, ποὺ δὲν σᾶς ταιριάζουν γιὰ σύντροφοι. Διότι τί σχέσιν ἔχει ἡ δικαιοσύνη μὲ τὴν ἀνομίαν; Ἢ τί ἐπικοινωνίαν μπορεῖ νὰ ἔχῃ τὸ φῶς μὲ τὸ σκοτάδι;