1. Τολμᾶ κανεὶς ἀπὸ σᾶς, ὅταν ἔχῃ κάποιαν διαφορὰν μὲ ἄλλον, νὰ κρίνεται ἀπὸ ἐθνικοὺς δικαστὰς καὶ ὄχι ἀπὸ τοὺς ἁγίους;
2. Δὲν ξέρετε ὅτι οἱ ἅγιοι θὰ κρίνουν τὸν κόσμον; Καὶ ἐὰν ὁ κόσμος θὰ κριθῇ ἀπὸ σᾶς, δὲν εἶσθε ἄξιοι νὰ κρίνετε ἀσημάντους ὑποθέσεις;
3. Δὲν ξέρετε ὅτι θὰ κρίνωμεν ἀγγέλους, πόσον μᾶλλον κοσμικὰς ὑποθέσεις;
4. Ἐὰν λοιπὸν ἔχετε κοσμικὰς ὑποθέσεις, βάζετε δικαστὰς τοὺς πιὸ ἐξευτελισμένους εἰς τὴν ἐκκλησίαν;
5. Πρὸς ἐντροπήν σας τὸ λέγω. Δὲν ὑπάρχει μεταξύ σας οὔτε ἕνας συνετὸς ποὺ νὰ μπορέσῃ νὰ κρίνῃ μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν του,
6. ἀλλὰ ἀδελφὸς δικάζεται μὲ ἀδελφὸν καὶ μάλιστα ἀπὸ ἀπίστους;
7. Καὶ μόνον τὸ ὅτι ἔχετε δίκες μεταξύ σας δὲν εἶναι πρὸς τιμήν σας. Διατί νὰ μὴ ἀδικῆσθε μᾶλλον; Διατί δὲν ἀφήνετε μᾶλλον νὰ διαρπάζεσθε;