26. ὅταν εἶπε: Πήγαινε εἰς τὸν λαὸν τοῦτον καὶ πές: Θὰ ἀκοῦτε καλά, ἀλλὰ ποτὲ δὲν θὰ καταλάβετε καὶ θὰ κυττάζετε καλὰ ἀλλὰ ποτὲ δὲν θὰ ἰδῆτε.
27. Διότι ἔγινε ἀναίσθητη ἡ καρδιὰ τοῦ λαοῦ τούτου καὶ βαρειὰ ἀκούουν μὲ τὰ αὐτιά τους καὶ ἔκλεισαν τὰ μάτια τους, μὴ τυχὸν ἰδοῦν μὲ τὰ μάτια καὶ ἀκούσουν μὲ τὰ αὐτιὰ καὶ καταλάβουν μὲ τὴν καρδιὰ καὶ μετανοήσουν καὶ ἐγὼ τοὺς θεραπεύσω.
28. Ἂς εἶναι λοιπὸν γνωστὸν σ᾽ ἐσᾶς ὅτι εἰς τὰ ἔθνη ἀπεστάλη ἡ σωτηρία αὐτὴ τοῦ Θεοῦ, αὐτοὶ καὶ θὰ ἀκούσουν».
29. [Καὶ ἀφοῦ εἶπε αὐτά, ἔφυγαν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶχαν μεγάλην συζήτησιν μεταξύ τους].
30. Ἔμεινε δὲ ὁ Παῦλος ὁλόκληρην διετίαν σὲ δικό του μισθωμένο σπίτι καὶ ἐδέχετο ὅλους ποὺ ἐπήγαιναν σ᾽ αὐτὸν