2. Εἶδε καὶ μίαν πτωχὴν χήραν νὰ βάζῃ ἐκεῖ δύο λεπτὰ
3. καὶ εἶπε, «Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ὅτι ἡ χήρα αὐτὴ ἡ πτωχὴ ἔβαλε περισσότερα ἀπὸ ὅλους,
4. διότι ὅλοι αὐτοὶ ἔβαλαν ἀπὸ τὸ περίσσευμά τους εἰς τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ, ἐνῷ αὐτὴ ἀπὸ τὸ ὑστέρημά της ἔβαλε ὅλα ὅσα εἶχε διὰ τὴν συντήρησίν της».
5. Ὅταν μερικοὶ ἔλεγαν διὰ τὸν ναὸν ὅτι εἶναι κοσμημένος μὲ ὡραίους λίθους καὶ ἀφιερώματα, εἶπε,
6. «Αὐτὰ ποὺ βλέπετε, θὰ ἔλθουν ἡμέρες ποὺ δὲν θὰ μείνῃ πέτρα ἐπάνω σὲ πέτρα ποὺ νὰ μὴ γκρεμισθῇ».
7. Ἐκεῖνοι ἐρώτησαν, «Διδάσκαλε, πότε λοιπὸν θὰ γίνουν αὐτὰ καὶ ποιό θὰ εἶναι τὸ σημεῖον, ὅταν πρόκειται νὰ γίνουν αὐτά;».
8. Αὐτὸς δὲ εἶπε, «Προσέχετε νὰ μὴ πλανηθῆτε, διότι πολλοὶ θὰ ἔλθουν εἰς τὸ ὄνομά μου καὶ θὰ λέγουν, «Ἐγὼ εἶμαι» καὶ «Ὁ καιρὸς ἐπλησίασε». Μὴ τοὺς ἀκολουθήσετε.