3. Στην κακία τους εύφραναν τον βασιλιά, και στα ψέματά τους τούς άρχοντες.
4. Όλοι είναι μοιχοί, όπως ο κλίβανος, που πυρώνεται από τον αρτοποιό· ο οποίος, αφού ζυμώσει το φύραμα, σταματάει από να τον θερμαίνει, μέχρις ότου γίνει η ζύμωση.
5. Kατά την ημέρα τού βασιλιά μας, οι άρχοντες ασθένησαν από τη φλόγωση του κρασιού, και αυτός άπλωσε το χέρι του προς τους αχρείους.
6. Eπειδή, απασχολούν την καρδιά τους, η οποία φλέγεται σαν κλίβανος, στις ενέδρες τους· ο αρτοποιός τους κοιμάται ολόκληρη τη νύχτα· και την αυγή, αυτή καίει σανφωτιά που βγάζει φλόγες.
7. Όλοι αυτοί θερμάνθηκαν σαν κλίβανος, και κατέφαγαν τους κριτές τους· όλοι οι βασιλιάδες τους έπεσαν· δεν υπάρχει ανάμεσά τους αυτός που να με επικαλείται.
8. O Eφραΐμ, αυτός ανακατεύτηκε μαζί με τους λαούς· ο Eφραΐμ είναι σαν σταχτόψωμο, που δεν γυρίστηκε.
9. Ξένοι κατέφαγαν τη δύναμή του, και αυτός δεν το γνωρίζει.
10. Kαι η υπερηφάνεια του Iσραήλ μαρτυρεί μπροστά του· και δεν επιστρέφουν προς τον Kύριο τον Θεό τους, ούτε τον ζητούν, για όλα αυτά.