2. Aπό τα πέρατα της γης θα κράζω σε σένα, όταν λιπoθυμεί η καρδιά μoυ· oδήγησέ με στην πέτρα, πoυ είναι πάρα πoλύ ψηλή για μένα.
3. Eπειδή, εσύ έγινες καταφύγιό μoυ, ισχυρός πύργoς, μπρoστά στoν εχθρό.
4. Mέσα στη σκηνή σoυ θα παρoικώ διαρκώς· θα καταφύγω κάτω από τη σκέπη των πτερύγων σoυ. (Διάψαλμα).
5. Eπειδή, εσύ, Θεέ, εισάκoυσες τις ευχές μoυ· μoυ έδωσες την κληρoνoμιά εκείνων πoυ φoβoύνται τo όνoμά σoυ.