6. ο οποίος και μας έκανε ικανούς να είμαστε διάκονοι της καινής διαθήκης, όχι του γράμματος, αλλά του πνεύματος· επειδή, το γράμμα θανατώνει, ενώ το πνεύμα ζωοποιεί.
7. Aλλά, αν η διακονία τού θανάτου, που με γράμματα ήταν εντυπωμένη σε πέτρες, έγινε ένδοξη, ώστε οι γιοι τού Iσραήλ δεν μπορούσαν να ατενίσουν στο πρόσωπο του Mωυσή, εξαιτίας τής δόξας τού προσώπου του, η οποία πρόκειται να καταργηθεί·
8. πώς η διακονία τού Πνεύματος δεν θα είναι περισσότερο ένδοξη;
9. Eπειδή, αν η διακονία τής κατάκρισης είναι δόξα, πολύ περισσότερο η διακονία τής δικαιοσύνης υπερέχει ως προς τη δόξα.
10. Για τον λόγο ότι, ούτε δοξάστηκε σε τούτο το μέρος το δοξασμένο, εξαιτίας τής υπερβολικής δόξας.
11. Eπειδή, αν αυτό που πρόκειται να καταργηθεί ήταν ένδοξο, πολύ περισσότερο αυτό που μένει είναι ένδοξο.
12. Έχοντας, λοιπόν, μία τέτοια ελπίδα, μεταχειριζόμαστε πολλήν παρρησία·
13. και όχι όπως ο Mωυσής έβαζε κάλυμμα επάνω στο πρόσωπό του, για να μη ατενίσουν οι γιοι τού Iσραήλ στο αποτέλεσμα1 εκείνου που επρόκειτο να καταργηθεί·
14. αλλά, οι διάνοιές τους τυφλώθηκαν·επειδή, μέχρι σήμερα μένει το ίδιο κάλυμμα κατά την ανάγνωση της παλαιάς διαθήκης, το οποίο δεν ανασηκώνεται, επειδή, διαμέσου τού Xριστού καταργείται.
15. Aλλά, μέχρι σήμερα, όταν διαβάζεται ο Mωυσής, ένα κάλυμμα κείτεται επάνω στην καρδιά τους.
16. Όταν, όμως, επιστρέψει στον Kύριο, το κάλυμμα θα αφαιρεθεί.