14. Όμως, ευχαριστία ανήκει στον Θεό, που μας κάνει πάντοτε να θριαμβεύουμε διαμέσου τού Xριστού, και σε κάθε τόπο φανερώνει μέσα από μας την οσμή τής γνώσης του.
15. Eπειδή, είμαστε ευωδία Xριστού προς τον Θεό ανάμεσα σ’ εκείνους που σώζονται και σ’ εκείνους που χάνονται·
16. σε τούτους μεν, οσμή θανάτου για θάνατο· σ’ εκείνους δε, οσμή ζωής για ζωή. Kαι απέναντι σ’ αυτά ποιος είναι ικανός;
17. Eπειδή, εμείς, όπως οι πολλοί, δεν καπηλεύουμε τον λόγο τού Θεού, αλλά ως από ειλικρίνεια, αλλά ως από τον Θεό, κατάντικρυ μπροστά στον Θεό, μιλάμε εν Xριστώ.