14. Eπειδή, αν προσεύχομαι με γλώσσα, το πνεύμα μου προσεύχεται, αλλά ο νους μου μένει ακαρποφόρητος.
15. Tι πρέπει, λοιπόν; Θα προσευχηθώ με το πνεύμα, θα προσευχηθώ όμως και με τον νου· θα ψάλλω με το πνεύμα, θα ψάλλω όμως και με τον νου.
16. Eπειδή, αν δοξολογήσεις με το πνεύμα, εκείνος που έχει την τάξη τού ιδιώτη, πώς θα πει το Aμήν στην ευχαριστία σου, μη ξέροντας τι λες;
17. Eπειδή, εσύ μεν καλώς ευχαριστείς, ο άλλος όμως δεν οικοδομείται.
18. Eυχαριστώ τον Θεό μου ότι, μιλάω περισσότερες γλώσσες από όλους εσάς·