1. Eπειδή, ο νόμος, ο οποίος αποτελεί σκιά των μελλοντικών αγαθών, όχι την ίδια την εικόνα των πραγμάτων, δεν μπορεί ποτέ με τις ίδιες θυσίες που προσφέρονται πάντοτε, κάθε χρόνο, να τελειοποιήσει αυτούς που προσέρχονται.
2. Για τον λόγο ότι, τότε θα έπαυαν να προσφέρονται· οι λατρευτές, αφού καθαρίστηκαν μία φορά, δεν θα είχαν πλέον καμία συνείδηση αμαρτιών.
3. Aλλά, με τις θυσίες αυτές γίνεται κάθε χρόνο ανάμνηση των αμαρτιών.
4. Eπειδή, είναι αδύνατον το αίμα ταύρων και τράγων να αφαιρεί αμαρτίες.
5. Γι’ αυτό, μπαίνοντας μέσα στον κόσμο, λέει: «Θυσία και προσφορά δεν θέλησες, αλλά ετοίμασες σε μένα ένα σώμα.
6. Σε ολοκαυτώματα και προσφορές περί αμαρτίας δεν ευαρεστήθηκες.