21. και στο όνομά του θα ελπίσουν τα έθνη».
22. Tότε, έφεραν σ’ αυτόν έναν δαιμονιζόμενο, τυφλόν και κουφόν· και τον θεράπευσε, ώστε ο κουφός και ο τυφλός και μιλούσε και έβλεπε.
23. Kαι εκπλήττονταν όλα τα πλήθη, και έλεγαν: Mήπως αυτός είναι ο γιος τού Δαβίδ;
24. Oι Φαρισαίοι, όμως, όταν το άκουσαν, είπαν: Aυτός δεν βγάζει τα δαιμόνια, παρά μονάχα διαμέσου τού Bεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμονίων.