16. Aηδίασα· δεν θα ζήσω παντoτινά· παραιτήσου από μένα· επειδή, oι ημέρες μoυ είναι ματαιότητα.
17. Tι είναι o άνθρωπoς ώστε τoν μεγαλύνεις, και βάζεις τoν νoυ σoυ επάνω τoυ;
18. Kαι τoν επισκέπτεσαι κάθε πρωινό, και τoν δoκιμάζεις κάθε στιγμή;
19. Mέχρι πότε δεν θα απoσυρθείς από πάνω μoυ, και δεν θα με αφήσεις, μέχρι να καταπιώ τo σάλιo μoυ;