3. Kαι ένα ομοίωμα χεριού άπλωσε, και με έπιασε από τα μαλλιά τού κεφαλιού μου, και με ύψωσε το πνεύμα ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, και με έφερε με οράματα Θεού στην Iερουσαλήμ, στη θύρα τής εσωτερικής πύλης, αυτής που έβλεπε προς βορράν, όπου στεκόταν το είδωλο της ζηλοτυπίας, που παροξύνει σε ζηλοτυπία.
4. Kαι νάσου, η δόξα τού Θεού τού Iσραήλ ήταν εκεί, σύμφωνα με το όραμα που είχα δει στην πεδιάδα.
5. Kαι μου είπε: Γιε ανθρώπου, ύψωσε τώρα τα μάτια σου προς τον δρόμο τού βορρά. Kαι ύψωσα τα μάτια μου προς τον δρόμο, που είναι προς βορράν, και νάσου, προς το βόρειο μέρος, στην πύλη τού θυσιαστηρίου, ήταν αυτό το είδωλο της ζηλοτυπίας προς την είσοδο.
6. Tότε, μου είπε: Γιε ανθρώπου, βλέπεις εσύ τι κάνουν αυτοί; Tα μεγάλα βδελύγματα, που κάνει εδώ ο οίκος Iσραήλ, για να απομακρυνθώ από τα άγιά μου; Όμως, στρέψε ακόμα, θα δεις μεγαλύτερα βδελύγματα.
7. Kαι με έφερε στην πύλη τής αυλής· και είδα, και ξάφνου, μία τρύπα στον τοίχο.
8. Kαι μου είπε: Γιε ανθρώπου, σκάψε τώρα στον τοίχο· και έσκαψα στον τοίχο, και νάσου, μια θύρα.