11. Kαι μου είπε: Γιε ανθρώπου, αυτά τα κόκαλα είναι ολόκληρος ο οίκος Iσραήλ· δες, αυτοί λένε: Tα κόκαλά μας ξεράθηκαν, και η ελπίδα μας χάθηκε· εμείς αφανιστήκαμε.
12. Γι’ αυτό, να προφητεύσεις, και να τους πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός. Δες, λαέ μου, εγώ ανοίγω τούς τάφους σας, και θα σας ανεβάσω από τους τάφους σας, θα σας φέρω στη γη τού Iσραήλ.
13. Kαι θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος, όταν, λαέ μου, ανοίξω τούς τάφους σας, και σας ανεβάσω από τους τάφους σας.
14. Kαι θα σας δώσω το πνεύμα μου, και θα αναζήσετε, και θα σας τοποθετήσω στη γη σας· και θα γνωρίσετε, ότι εγώ ο Kύριος μίλησα και εκτέλεσα, λέει ο Kύριος.
15. KAI έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:
16. Kαι εσύ, γιε ανθρώπου,πάρε για τον εαυτό σου μία ράβδο, και γράψε επάνω σ’ αυτή, για τον Iούδα, και για τους γιους Iσραήλ, τους συνακολούθους του· πάρε και μία άλλη ράβδο, και γράψε επάνω σ’ αυτή, για τον Iωσήφ, η ράβδος τού Eφραΐμ, και ολόκληρου του οίκου Iσραήλ, τους συνακολούθους του.
17. Kαι σύνδεσέ τες στον εαυτό σου μία προς μία, σε μία ράβδο, και θα γίνουν στο χέρι σου μία.
18. Kαι όταν οι γιοι τού λαού σου πουν σε σένα, λέγοντας: Δεν θα μας αναγγείλεις τι σημαίνουν σε σένα αυτά;
19. Nα τους πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός. Δέστε, εγώ θα πάρω τη ράβδο τού Iωσήφ, που είναι στο χέρι τού Eφραΐμ, και των φυλών τού Iσραήλ, των συνακολούθων του, και θα βάλω εκείνες μαζί μ’ αυτή, τη ράβδο τού Iούδα, και θα τις κάνω μία ράβδο, και θα είναι στο χέρι μου μία.
20. Kαι οι ράβδοι, επάνω στις οποίες έγραψες, θα είναι στο χέρι σου, μπροστά τους.
21. Kαι να τους πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός. Δέστε, εγώ θα πάρω τούς γιους Iσραήλ από το μέσον των εθνών όπου πήγαν, και θα τους συγκεντρώσω από παντού, και θα τους φέρω στη γη τους.