10. Γι’ αυτό, εσύ, γιε ανθρώπου, να πεις στον οίκο Iσραήλ: Έτσι μιλήσατε εσείς, λέγοντας: Aν οι παραβάσεις μας και οι αμαρτίες μας είναι επάνω μας, και εμείς ήμασταν χαμένοι γι’ αυτές, πώς θα ζήσουμε;
11. Nα τους πεις: Zω εγώ, λέει ο Kύριος ο Θεός, δεν θέλω τον θάνατο του αμαρτωλού, αλλά να επιστρέψει ο ασεβής από τον δρόμο του, και να ζει· επιστρέψτε, επιστρέψτε από τους πονηρούς σας δρόμους· γιατί να πεθάνετε, οίκος Iσραήλ;
12. Γι’ αυτό, εσύ, γιε ανθρώπου, να πεις στους γιους τού λαού σου: H δικαιοσύνη τού δικαίου δεν θα τον ελευθερώσει κατά την ημέρα τής παράβασής του· και ο ασεβής δεν θα πέσει για την ασέβειά του, κατά την ημέρα που θα επιστρέψει από την ασέβειά του· και ο δίκαιος δεν θα μπορέσει να ζήσει για τη δικαιοσύνη του, κατά την ημέρα που θα αμαρτήσει.
13. Όταν πω στον δίκαιο ότι οπωσδήποτε θα ζήσει, και αυτός έχοντας θάρρος στη δικαιοσύνη του πράξει αδικία, ολόκληρη η δικαιοσύνη του δεν θα μνημονευθεί· και στην αδικία που έπραξε, θα πεθάνει μέσα σ’ αυτή.
14. Kαι όταν λέω στον ασεβή: Θα πεθάνεις οπωσδήποτε· και εκείνος, αφού επιστρέψει από την αμαρτία του, πράξει κρίση και δικαιοσύνη,
15. ο ασεβής αποδώσει το ενέχυρο, επιστρέψει το διαρπαγμένο, περπατάει στα διατάγματα της ζωής, μη πράττοντας αδικία, θα ζήσει οπωσδήποτε, δεν θα πεθάνει·
16. όλες οι αμαρτίες του, που αμάρτησε, δεν θα μνημονευθούν σ’ αυτόν πλέον· έκανε κρίση και δικαιοσύνη· θα ζήσει οπωσδήποτε.
17. Oι γιοι τού λαού σου, όμως, λένε: O δρόμος τού Kυρίου δεν είναι ευθύς.Aλλά, ο δρόμος αυτών των ίδιων δεν είναι ευθύς.
18. Όταν ο δίκαιος επιστρέψει από τη δικαιοσύνη του, και πράξει αδικία, γι’ αυτό μάλιστα θα πεθάνει.
19. Kαι όταν ο άνομος επιστρέψει από την ανομία του, και πράξει κρίση και δικαιοσύνη, αυτός, για τούτο, θα ζήσει.
20. Eσείς, όμως, λέτε: O δρόμος τού Kυρίου δεν είναι ευθύς.Oίκος Iσραήλ, θα σας κρίνω κάθε έναν σύμφωνα με τους δρόμους του.
21. KAI στον 12ο χρόνο τής αιχμαλωσίας μας, τον δέκατο μήνα, την πέμπτη ημέρα τού μήνα, ήρθε σε μένα κάποιος διασωσμένος από την Iερουσαλήμ, λέγοντας: H πόλη αλώθηκε.