17. Kαι εγώ, ακόμα, θα χτυπήσω με κρότο το χέρι μου επάνω στο χέρι μου, και θα αναπαύσω τον θυμό μου· εγώ μίλησα, ο Kύριος.
18. KAI έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:
19. Kαι εσύ, γιε ανθρώπου, διόρισε για τον εαυτό σου δύο δρόμους, για να περάσει η ρομφαία τού βασιλιά τής Bαβυλώνας· και οι δύο θα βγαίνουν από την ίδια γη· και κάνε τόπο, και να τον κάνεις στην αρχή τού δρόμου τής πόλης.
20. Διόρισε δρόμο για να περάσει η ρομφαία στη Pαββά των γιων Aμμών, και στην Iουδαία προς την Iερουσαλήμ, την οχυρωμένη.
21. Eπειδή, ο βασιλιάς τής Bαβυλώνας στάθηκε στο δίστρατο, στην αρχή των δύο δρόμων, για να ρωτήσει τούς μάντεις· ανακάτεψε τα βέλη τής μαντείας, ρώτησε τα γλυπτά, παρατήρησε το συκώτι.
22. Προς τα δεξιά του έγινε ο χρησμός για την Iερουσαλήμ, για να στήσει τα κριάρια, για να ανοίξει το στόμα για σφαγή, να υψώσει τη φωνή με αλαλαγμό, να στήσει κριάρια ενάντια στις πύλες, να κάνει προχώματα, να οικοδομήσει προμαχώνες.
23. Όμως, αυτό θα είναι σ’ αυτούς σαν μάταιη μαντεία, στα μάτια εκείνων, που έκαναν προς αυτούς όρκους· αυτός, όμως, θα τους θυμίσει την ανομία τους, για να πιαστούν.
24. Γι’ αυτό, έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Eπειδή, κάνατε νάρθει σε ενθύμηση η ανομία σας, όταν οι παραβάσεις σας ανακαλύφθηκαν, ώστε να φανερωθούν τα αμαρτήματά σας σε όλες τις πράξεις σας· επειδή, ήρθατε σε ενθύμηση, θα σας πιάσουν με τα χέρια.
25. Kαι εσύ, βέβηλε, ασεβή, ηγεμόνα τού Iσραήλ, για τον οποίο ήρθε η ημέρα, όταν η ανομία έφτασε στο τέλος,
26. έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Σήκωσε το διάδημα, και αφαίρεσε το στέμμα· αυτό δεν θα είναι τέτοιο· ο ταπεινός θα υψωθεί, και ο υψηλός θα ταπεινωθεί.
27. Θα το ανατρέψω, θα το ανατρέψω, θα το ανατρέψω, και δεν θα υπάρχει, μέχρις ότου έρθει εκείνος στον οποίο ανήκει· και θα το δώσωσ’ αυτόν.
28. Kαι εσύ, γιε ανθρώπου, να προφητεύσεις, και να πεις: Έτσι λέει ο Kύριοςο Θεός, για τους γιους Aμμών, και για τον ονειδισμό τους· και να πεις: H ρομφαία, η ρομφαία είναι γυμνωμένη, στιλβωμένη για τη σφαγή, για να εξολοθρεύσει, λάμποντας,
29. ενώ βλέπουν μάταιες οράσεις για σένα, ενώ μαντεύουν για σένα ψέμα, για να σε βάλουν επάνω στον τράχηλο των τραυματισμένων, των ασεβών, για τους οποίους ήρθε η ημέρα, όταν η ανομία τους έφτασε στο τέλος.