27. Νοιάζεται για ό,τι γίνεται στο σπίτι της, δεν τρώει το ψωμί της τεμπελιάς.
28. Σηκώνονται οι γιοι της και τη μακαρίζουνε κι ο άντρας της σηκώνεται και την παινεύει:
29. «Πολλές κόρες φερθήκαν άξια, αλλά εσύ όλες τις ξεπερνάς».
30. Η χάρη είν’ απατηλή και μάταιη η ομορφάδα· μα τη γυναίκα που τον Κύριο σέβεται, αυτήν θα την παινεύουν.
31. Αμείψτε την με της δουλειάς της τον καρπό· τα έργα της δημόσια ας την επαινούν.