14. Τον κρύο τάφο λέω πατέρα μου,μητέρα κι αδερφές μου, τα σκουλήκια.
15. Πώς είναι δυνατό λοιπόνγια ελπίδα να μιλά κανείς;Ποιος μπορεί να διακρίνειακόμα κι ένα ίχνος της;
16. Θα καταποντιστεί κι αυτή στα έγκατα του άδηκαι θα ξαπλώσει μες στο χώμα μ’ εμένα αντάμα.