4. Τότε όλοι θα δουν ότι εγώ ο Κύριος άναψα τη φωτιά και τίποτα δεν θα μπορεί να τη σβήσει».
5. Εγώ είπα: «Αχ, Κύριε Θεέ! Τώρα αυτοί θα με κατηγορήσουν ότι τους μιλάω με αινίγματα».
6. Κι ο Κύριος μου είπε:
7. «Γύρνα, άνθρωπε, το πρόσωπό σου προς την Ιερουσαλήμ και φώναξε ενάντια στ’ αγιαστήριά τους, προφήτεψε ενάντια στη χώρα των Ισραηλιτών.
10. Και κάθε άνθρωπος θα μάθει ότι εγώ, ο Κύριος, τράβηξα το ξίφος μου και δεν θα το ξαναβάλω πίσω”.
11. »Γι’ αυτό στέναξε, άνθρωπε· στέναξε μπροστά τους με συντριβή και πίκρα.
12. Κι όταν σε ρωτήσουν γιατί αναστενάζεις, πες τους: “επειδή έχω άσκημα νέα για την καταστροφή, που όταν έρθει, όλων οι καρδιές θα λιώσουν· τα χέρια τους θα παραλύσουν, το πνεύμα τους θα ταραχτεί και θα τους κοπούν τα γόνατα από το φόβο. Νάτην, έρχεται τώρα να πραγματοποιηθεί!” λέει ο Κύριος, ο Θεός».
13. Ο Κύριος μου είπε:
14. «Εσύ, άνθρωπε, προφήτεψε και πες εκ μέρους μου στους Ισραηλίτες:“Ξίφος!Το ξίφος ακονίστηκε, γυαλίστηκε!
18. Εγώ τον δοκίμασα· αυτός ο βασιλιάς δεν θα περιφρονήσει πια κανέναν άλλο βασιλιά”.
17. »Γι’ αυτό φώναξε, εσύ άνθρωπε, και θρήνησε! Γιατί το ξίφος είναι εναντίον του λαού μου και των αρχόντων του. Όλοι τους παραδίνονται στο ξίφος. Γι’ αυτό χτύπα το στήθος σου μ’ απελπισία.