1-2. Είμαι κι εγώ θνητός, όμοιος με όλους κι απόγονος του πρώτου ανθρώπου που πλάστηκε από χώμα. Ο πατέρας μου με γέννησε με την ευχαρίστηση της γενετήσιας σχέσης τη νύχτα. Το σπέρμα του έπηξε στο αίμα της μάνας μου κι έτσι διαμορφώθηκε το σώμα μου μες στην κοιλιά της σε δέκα μήνες.
3. Όταν γεννήθηκα ανέπνευσα τον ίδιο αέρα που αναπνέουν όλοι και βρέθηκα πάνω στην κοινή για όλους γη ξεφωνίζοντας το πρώτο κλάμα, που είναι όμοιο με το κλάμα όλων των άλλων ανθρώπων.
4. Με τύλιξαν στις φασκιές κι ανατράφηκα με πολλές φροντίδες.
5. Κανένας βασιλιάς δεν δημιουργήθηκε διαφορετικά·
6. ένας είναι ο τρόπος που γεννιούνται και πεθαίνουν όλοι οι άνθρωποι.
7. Γι’ αυτό προσευχήθηκα στο Θεό και μου έδωσε σύνεση· τον κάλεσα σε βοήθεια κι ήρθε σ’ εμένα το πνεύμα της Σοφίας.
8. Προτίμησα τη Σοφία απ’ τη βασιλική εξουσία και τους θρόνους· θεώρησα τον πλούτο μηδέν όταν τον σύγκρινα μ’ αυτήν.
9. Ποτέ δεν την εξίσωσα με τα πολύτιμα πετράδια γιατί όλο το χρυσάφι είναι μπροστά της σαν μια χούφτα άμμος και το ασήμι θεωρείται λάσπη μπροστά της.
10. Την αγάπησα περισσότερο από την υγεία και την ομορφιά, την προτίμησα από το φως, γιατί η δική της λάμψη είναι άσβεστη.
11. Μαζί με τη Σοφία ήρθαν σ’ εμένα όλα τα αγαθά· στα χέρια της κρατάει αναρίθμητο πλούτο.
12. Όλα αυτά τα αγαθά τα απόλαυσα, γιατί είχαν έρθει μαζί με τη Σοφία· δεν ήξερα όμως ακόμα ότι αυτή ήταν και η πηγή της προέλευσής τους.
13. Έμαθα να μεταδίδω στους άλλους τη Σοφία με ειλικρινή καρδιά και ανιδιοτέλεια. Δεν έκρυψα τίποτε από τον πλούτο της,
14. γιατί αυτή είναι ανεξάντλητος θησαυρός για τους ανθρώπους. Αυτοί που τον απέκτησαν έγιναν φίλοι του Θεού, συμφιλιωμένοι μαζί του μέσω των καρπών της μόρφωσης.
15. Μακάρι ο Θεός να μ’ αξιώνει πάντα να μιλάω με ορθή κρίση και να σκέφτομαι ανάλογα με τα δώρα που μου δίνει, γιατί αυτός είναι που οδηγεί προς τη Σοφία και διορθώνει τους σοφούς όταν πλανώνται.
16. Από τη δύναμή του εξαρτώμαστε εμείς και τα λόγια μας, όλη η τεχνογνωσία μας και η ευφυΐα μας.