8. Ο μήνας παίρνει τ’ όνομά του απ’ αυτό·πόσο είναι ωραίο όταν αλλάζεικι όταν ξανά γεμίζει απ’ την αρχή!Στιλπνή σημαία των ουράνιων στρατευμάτων,που λάμπει στο στερέωμα.
9. Είν’ η ομορφάδα του ουρανού των αστεριών η λάμψη,στολίδι, που στα ύψη του Κυρίου σκορπίζει φως.
10. Με του Κυρίου την προσταγή στέκουν στις ορισμένες θέσεις τουςκαι δεν εγκαταλείπουν τις σκοπιές τους.
11. Κοίτα το ουράνιο τόξο και ύμνησε αυτόν που το ’φτιαξε,θαυμαστά ωραίο μες στο απαύγασμά του.
12. Τον ουρανό κυκλώνει με τη λαμπρή αψίδα του·τα χέρια του Υψίστου το τεντώσαν.
13. Μ’ ένα του πρόσταγμα, ορμητικά πέφτει το χιόνι,και ξαμολιούνται οι κεραυνοίστην κρίση του υπακούοντας.
14. Έτσι ανοίγονται τ’ αμπάρια τ’ ουρανούκαι φεύγουν και πετούν σαν τα πουλιά τα σύννεφα.
15. Με τη μεγαλοσύνη του ο Ύψιστοςτα σύννεφα πετρώνεικι ύστερα τρίβονται σε χαλαζόλιθους.
18. Σαν τα πουλιά που χαμηλοπετούν, το χιόνι πασπαλίζει,και πέφτουν οι νυφάδες σαν τις ακρίδεςπου ορμούν και κάθονται·το μάτι στέκει και θαυμάζει την ομορφιά που ’χει η ασπράδα του,και με το αργό του πέσιμο έκπληκτο μένει το μυαλό.
19. Ρίχνει ο Θεός την πάχνη καθώς το αλάτι πάνω στη γη·κι όταν παγώσει γίνεται σαν άκριες απ’ αγκάθια.
20. Φυσάει άνεμος ψυχρός απ’ το βορράκαι πάνω στο νερό ο πάγος κρουσταλλιάζει·πάνω σε κάθε ακίνητο νερό απλώνεται,και τον φοράει σαν θώρακά του το νερό.