27. Όταν με μέτρο πίνουν οι άνθρωποι κρασί, ζωή τούς δίνει· τι είναι η ζωή για κείνον που κρασί δε γεύεται; Το κρασί φτιάχτηκε για των ανθρώπων τη χαρά.
28. Αναγαλλιάζει η καρδιά κι ευφραίνεται η ψυχή απ’ το κρασί, όταν πίνεται στην ώρα του και με μέτρο.
29. Αλλά πικραίνεται η ψυχή όταν το κρασί πίνεται υπέρμετρα· φέρνει ερεθισμό και κλονισμό στο βήμα.
30. Αυξάνει το μεθύσι του ανόητου το θυμό, ως το σημείο να τον καταστρέψει· τη δύναμή του λιγοστεύει, του φέρνει συμφορές.
31. Σ’ ένα συμπόσιο με κρασί μην αποπάρεις το συνδαιτυμόνα σου, μην τον περιγελάσεις στο κέφι όταν θα ’ρθεί· μην του πεις λόγια που μπορεί να τον προσβάλουν, μην τον στενοχωρείς πιέζοντάς τον να σου ξοφλήσει ό,τι σου χρωστά.