1. Όποιος το γιο του αγαπάει, τον τιμωρεί συχνά, για να μπορεί στα τελευταία του να χαίρεται για κείνον.
2. Αυτός που δίνει αγωγή καλή στο γιο του, θα πάρει απ’ αυτόν χαρά και θα περηφανεύεται γι’ αυτόν ανάμεσα στις γνωριμίες του.
3. Αυτός που νουθετεί το γιο του, θα κάνει τον εχθρό του να ζηλέψει, και θα καμαρώνει γι’ αυτόν μπροστά στους φίλους του.
4. Αν πέθανε ο πατέρας του, είναι σαν να μην πέθανε· γιατί άφησε πίσω του ένα γιο που του μοιάζει.
5. Όσο ζούσε τον έβλεπε και χαιρότανε, μπροστά στο θάνατο δεν είχε λύπη.
6. Αφήνει πίσω κάποιον που θα πάρει απ’ τους εχθρούς του εκδίκηση, και στους φίλους του την καλοσύνη τους θ’ ανταποδώσει.
7. Το γιο του όποιος τον κακομαθαίνει, θα φτάσει να του δένει τις πληγές· στην κάθε του κραυγή θα τρέμουνε τα φυλλοκάρδια του.
8. Το άλογο που δε δαμάστηκε, γίνεται δύστροπο· κι ο γιος που στον εαυτό του αφέθηκε, θα γίνει αυθάδης.
9. Παραχάιδεψε το παιδί σου και θα σε τρομάξει· παίξε μαζί του και θα σε κάνει να λυπηθείς.
10. Μαζί του μη γελάσεις, για να μην υποφέρεις μαζί μ’ αυτό και τέλος φτάσεις τα δόντια σου να τρίζεις.