11. Του ανθρώπου η υπόληψη απ’ του πατέρα του κρέμεται την τιμή, κι είναι ντροπή για τα παιδιά της μια μάνα καταφρονεμένη.
12. Παιδί μου, φρόντισε για τον πατέρα σου στα γηρατειά του και λύπες μην του δώσεις όσο ζει.
13. Ακόμα κι αν αδυνατίσει το μυαλό του, να ’σαι ανεκτικός και μην τον ταπεινώσεις, εσύ που στην ακμή σου βρίσκεσαι.
14. Γιατί προς τον πατέρα η καλοσύνη δε θα λησμονηθεί, μα θα λογαριαστεί ως εξιλέωση πολλών αμαρτιών σου.
15. Στη μέρα της δοκιμασίας σου ο Κύριος θα σε θυμηθεί· κι οι αμαρτίες σου θα σβήσουν, όπως ο πάγος λιώνει στην καλοκαιριά.
16. Βλάσφημος λογαριάζεται όποιος εγκαταλείπει τον πατέρα του· κι είναι καταραμένος απ’ τον Κύριο αυτός που τη μητέρα του εξοργίζει.