4. Είτε πλούσιος είν’ ο άντρας της είτε φτωχός, είν’ η καρδιά του ευχαριστημένη κι είναι το πρόσωπό του πάντα χαρωπό.
5. Τρία πράγματα με τρόμαξαν κι ένα τέταρτο το φοβήθηκα: Τις κακές φήμες που κυκλοφορούν στην πόλη, του όχλου την κατακραυγή και την κατηγορία την άδικη· όλα αυτά είναι πιο φοβερά κι από το θάνατο.
6. Αλλά είναι σπαραγμός καρδιάς και θλίψη μία γυναίκα που ζηλεύει άλλη γυναίκα, κι η συμφορά της γλώσσας που παίρνει μέρος σ’ όλα αυτά.
7. Είν’ η κακιά γυναίκα σαν ζυγός βοδιών κακοβαλμένος απάνω στον αυχένα τους και που σαλεύει· αυτός που θέλει να την κατευθύνει, μοιάζει ν’ αδράχνει με το χέρι του σκορπιό.
8. Γυναίκα που μεθάει φέρνει μεγάλη οργή και δεν μπορεί να κρύψει την αδιαντροπιά της.
9. Γυναίκα που είναι πόρνη, φαίνεται απ’ την αλαζονεία των ματιών της, κι από τα βλέφαρά της διακρίνεται.
10. Πρόσεχε με αυστηρότητα μια κόρη αναιδή, μήπως και βρει την ευκαιρία κι επωφεληθεί.
11. Φυλάξου από τ’ αδιάντροπά της βλέμματα, και να μην ξαφνιαστείς αν σε προδώσει.
12. Σαν διψασμένος πεζοπόρος το στόμα της ανοίγει και πίνει απ’ όλα τα νερά που συναντά· κάθεται πάνω σε κάθε πάσσαλο και μπρος σε κάθε βέλος τη φαρέτρα της ανοίγει.
13. Η χάρη της γυναίκας είν’ η απόλαυση του άντρα της κι οι γνωστικοί της τρόποι του δίνουνε ζωή.
14. Η σιωπηλή γυναίκα είναι δώρο Κυρίου, είναι ανεκτίμητη η ευγενική ψυχή.
15. Χάρη πάνω στη χάρη είν’ η γυναίκα η ντροπαλή, κι όλα μαζί τα ζύγια δεν είν’ άξια να ισοβαρίσουν μία αγνή ψυχή.
16. Καθώς ο ήλιος που ανατέλλει στου Κυρίου τα όρη, έτσι είν’ η ομορφιά καλής γυναίκας μες στο καλοβαλμένο της το σπιτικό.
17. Σαν το λυχνάρι που αστράφτει πάνω στο λυχνοστάτη τον ιερό, έτσι της όψης η ομορφάδα πάνω σε ανάστημα στητό.