25. Αυτός ο νόμος κάνει τη σοφία να ξεχειλίζει σαν τον Φισών και σαν τον Τίγρι την εποχή των νέων καρπών·
26. αυτός τη νοημοσύνη κάνει να πλημμυρίζει σαν τον Ευφράτη και σαν τον Ιορδάνη, τον καιρό του θερισμού.
27. Αυτός τη διδαχή σκορπάει σε κύματα καθώς ο Νείλος, ως ο Γηών στου τρύγου τον καιρό.
28. Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος εκείνος που να γνωρίσει τη σοφία σε βάθος δεν κατάφερε, ούτε να την εξιχνιάσει.
29. Πράγματι, κι απ’ τη θάλασσα πιο απέραντη είν’ η σκέψη της, τα σχέδιά της πιο βαθιά κι απ’ τον απύθμενο ωκεανό.
30. Κι εγώ που τη σοφία δέχτηκα, μοιάζω κανάλι κάποιου ποταμού και μοιάζω αυλάκι που μπαίνει σε δεντρόκηπο.
31. Είπα: «Το περιβόλι μου θα το ποτίσω και τις πρασιές μου θα τις πλημμυρίσω με νερό». Και να, που το κανάλι μου έγινε ποτάμι και το ποτάμι μου έγινε θάλασσα!
32. Θα συνεχίσω να κάνω τη διδαχή να λάμπει σαν αυγή και να σκορπίζει ως μακριά το φως της.
33. Θα συνεχίσω να σκορπώ τη διδαχή σαν προφητεία, στις μέλλουσες γενιές θα την εμπιστευτώ.
34. Βλέπετε, δεν κουράστηκα μόνο για τον εαυτό μου, αλλά για όλους εκείνους, που τη σοφία αναζητούν.