3. Σ’ εκείνον προσκολλήσου και μην τον αφήνεις, για να ’χεις τιμημένα υστερνά.
4. Ό,τι κι αν σ’ εύρει δέξου το· κι όταν θα ’ρθούν αναποδιές και χαμηλά σε ρίξουν, δείξε υπομονή.
5. Γιατί το μάλαμα μες στη φωτιά ξελαγαρίζεται, κι οι εκλεκτοί μες στης ταπείνωσής τους το καμίνι.
6. Στον Κύριο εμπιστέψου και θα σου γίνει βοηθός· ίσια πορεύου και σ’ εκείνον έλπιζε.
7. Όσοι τον Κύριο σέβεστε, προσμένετε το έλεός του και μην παραστρατείτε, να μη σας βρει ο όλεθρος.
8. Όσοι τον Κύριο σέβεστε, δώστε την πίστη σας σ’ αυτόν και δε θα χάστε την ανταμοιβή σας.
9. Όσοι τον Κύριο σέβεστε, ελπίστε στ’ αγαθά που σας προσμένουν και στην αιώνια τη χαρά και στο έλεος.
10. Κοιτάξτε τις γενιές που πέρασαν και στοχαστείτε: Ποιος εμπιστεύτηκε τον Κύριο και ντροπιάστηκε; Ή ποιος επέμεινε σταθερά να τον σέβεται κι εγκαταλείφθηκε; Ή ποιος τον αναζήτησε κι εκείνος τον αγνόησε;
11. Πράγματι, συμπάθεια γεμάτος είν’ ο Κύριος κι ευσπλαχνία· αμαρτίες συγχωρεί και στης δοκιμασίας την ώρα σώζει.
12. Αλίμονο στις άτολμες καρδιές και στα παραλυμένα χέρια και στον αμαρτωλό που δυο βαδίζει δρόμους.
13. Αλίμονο σ’ εκείνον που παρέλυσε επειδή δεν πιστεύει· γι’ αυτό και καταφύγιο δεν θα ’βρεί.
14. Αλίμονο σ’ εσάς που την υπομονή τη χάσατε· και τι θα κάνετε όταν ο Κύριος έρθει;
15. Όσοι τον Κύριο σέβονται, τα λόγια του δε θα τα παραβούν· κι εκείνοι που τον αγαπούν, τις εντολές του θα τηρήσουν.