12. Αυτός βλέπει και ξέρει πόσο είναι άθλιο το τέλος τους· γι’ αυτό και τη συγγνώμη του την πληθαίνει.
13. Η ευσπλαχνία του ανθρώπου φτάνει ως το γείτονά του, μα του Κυρίου η ευσπλαχνία φτάνει σ’ όλα τα πλάσματα· αυτός τους επιπλήττει και τους παιδαγωγεί, τους διδάσκει και τους επαναφέρει καθώς ποιμένας το κοπάδι του.
14. Έχει έλεος γι’ αυτούς που την παιδαγωγία δέχονται και για κείνους που σπεύδουν τις εντολές του να δεχτούν.
15. Παιδί μου, τις καλές σου πράξεις με κατηγόριες μην τις συνοδεύεις, ούτε το δώρο σου με λόγια που φέρνουν λύπη.
16. Το αγιάζι δεν ανακουφίζει από τον καύσωνα; Το ίδιο κι ένας λόγος μπορεί να ’ναι από δώρο πιο ευεργετικός.
17. Αλήθεια, ο λόγος ο καλός δεν είναι προτιμότερος από ένα πλούσιο δώρο; Μα και τα δυο αυτά βρίσκονται στον άνθρωπο που ’ναι γεμάτος χάρη.
18. Ο ανόητος κάνει επιπλήξεις δίχως διάκριση· και το δώρο του μίζερου σε κανέναν χαρά δε δίνει.
19. Προτού μιλήσεις, μάθαινε· και φρόντιζε την υγεία σου πριν αρρωστήσεις.
20. Εξέταζε τον εαυτό σου, προτού κριθείς από τον Κύριο· κι όταν θα έρθει εκείνη η ώρα θα συγχωρηθείς.
21. Μην περιμένεις ν’ αρρωστήσεις για να ταπεινωθείς μπρος στο Θεό· κι όταν σου τύχει ν’ αμαρτήσεις, δείξε μετάνοια.
22. Μη σ’ εμποδίσει τίποτα να εκπληρώσεις στον καιρό του ό,τι έταξες, μην περιμένεις να ’ρθει η ώρα του θανάτου για να τακτοποιηθείς.
23. Προτού κάνεις στον Κύριο ένα τάμα, φρόντισε να ’σαι έτοιμος· μη φέρεσαι σαν να τον προκαλείς.
24. Να συλλογιέσαι την οργή του που θα ’ρθεί τις τελευταίες μέρες σου, της τιμωρίας τον καιρό, όταν θα σε αποστραφεί.
25. Της πείνας να θυμάσαι τον καιρό, όταν όλα τα έχεις άφθονα, τη φτώχεια και τη στέρηση την εποχή που ’χεις τον πλούτο.