6. Μες στων αμαρτωλών τη σύναξη η φωτιά φουντώνει και μέσα σ’ έθνος ανυπάκουο ξεσπάει η οργή.
7. Ο Κύριος δεν συγχώρησε τους γίγαντες τους παλαιούς, που στηριγμένοι στη δική τους δύναμη αποστάτησαν.
8. Δε γλίτωσε του Λωτ τους συμπολίτες, που τους σιχάθηκε για την υπερηφάνεια τους.
9. Τα έθνη δεν σπλαχνίστηκε τα ξεγραμμένα της Χαναάν, που για τις αμαρτίες τους καταστραφήκαν.
10. Το ίδιο δεν σπλαχνίστηκε τους πεζοπόρους που ήτανε χιλιάδες εξακόσιες, και τους συνένωνε η σκληροκαρδία τους.
11. Ακόμα κι ένας μόνο αν ήταν πεισματάρης, θα ’ταν απίθανο να είχε αθωωθεί. Πράγματι, η ευσπλαχνία κι η οργή στον Κύριο ανήκουν· αυτός είν’ ικανός να συγχωρεί και να σκορπάει οργή.
12. Καθώς είναι μεγάλη η ευσπλαχνία του, έτσι κι η αυστηρότητά του είναι μεγάλη· κρίνει τον άνθρωπο σύμφωνα με τις πράξεις του.
13. Δε θα ξεφύγει ο αμαρτωλός μ’ εκείνα που άρπαξε, και δε θ’ αργήσει του ασεβή η καρτερία ν’ αμειφθεί.
14. Ο Κύριος είναι πάντα έτοιμος την ευσπλαχνία του να δείξει, αλλά καθένας σύμφωνα με τα έργα του θ’ ανταμειφθεί.