6. Γιατί νεκρός κανείς δε σε θυμάται!Ποιος μες στον άδη σε δοξολογεί;
7. Από τους στεναγμούς μου απόκαμα·στην κλίνη μου όλη τη νύχτα κλαίω,με δάκρυα πλημμυρώ το στρώμα μου.
8. Το φως μουαπ’ την εξάντληση αδυνάτισε·καταρρακώθηκα απ’ όλη αυτή τη θλίψη.