1. Ο Ιώβ αποκρίθηκε:
2. Πως έτσι έχουν τα πράγματακαλά το ξέρω.Μα πώς μπορεί ένας άνθρωποςνα δικαιωθεί μπρος στο Θεό;
3. Αν κάποιος θα ’θελε μ’ αυτόν ν’ αντιδικήσει,δε θα μπορούσε να του απαντήσειστις χίλιες ούτε μια φορά.
4. Είν’ ο Θεός σοφός στο νουκι έχει μεγάλη δύναμη·ποιος θα του πάει ενάντια και δε θα ζημιωθεί;
5. Ξάφνου, χωρίς να το ’χει πει,μετατοπίζει τα βουνά·και πάνω στο θυμό του τ’ αναποδογυρίζει.
6. Κουνάει τη γη απ’ τον τόπο τηςκαι τρέμουν τα στηρίγματά της.
7. Δίνει στον ήλιο προσταγή, κι αυτός δεν ανατέλλει·τ’ αστέρια τα κλειδώνεικαι δεν τ’ αφήνει να φανούν.
21-22. Είμαι αθώος! Και τί μ’ αυτό;Για μένα πια δεν έχει σημασία,για τούτο και μιλώ.Κι αν ήτανε να διακινδυνεύσω τη ζωή μου,όσο κι αν έχω δίκιοαυτό δε με βοηθά.Είτε αθώο είτ’ ένοχο,ο Θεός θα μ’ αφανίσει.