13. Χτυπάει η στρουθοκάμηλος εύθυμα τα φτερά της,μα να πετάξει δεν μπορεί καθώς ο πελαργός.
14. Τ’ αυγά της τα εγκαταλείπει καταγής,τα εμπιστεύεταιστη ζεστασιά της άμμου.
15. Δε σκέφτεται ότι μπορεί κάποιος να τα πατήσειή ένα ζώο άγριο να τα λιώσεικάτω απ’ το πέλμα του.
16. Με τα μικρά της, μάνα είναι σκληρή η στρουθοκάμηλος,σαν να μην ήτανε δικά της·κι αδιαφορεί αν χαμένοι πάνε οι κόποι της.
17. Κι αυτό γιατί εγώ σοφία δεν της έδωσα,ούτε μια στάλα νοημοσύνη.
18. Μα όταν φοβηθεί και πάρει δρόμο τρέχοντας,ούτ’ άλογο ούτε καβαλλάρης δεν τη φτάνει.
19. Μήπως εσύ έδωσες στο άλογο τη δύναμηκι έντυσες το λαιμό του με τη χαίτη;
20. Μήπως εσύ άραγε μπορείςσαν ακρίδα να το κάνεις να πηδάεικαι τρόμο να σκορπά με το περήφανο χλιμίντρισμά του;
21. Σκάβει το χώμα στην κοιλάδα όλο χαράκι ορμά με δύναμη να αντικρούσει όπλα.
22. Φόβος δεν ξέρει τι θα πεικαι δεν τρομάζει,ούτε οπισθοχωρείμπρος στο σπαθί.
23. Τα βέλη στη φαρέτρα κουρταλούνκι αστράφτουνε η λόγχη και το δόρυ.